Recent
als we dan toch
woordeloze dalen verkennen
en ze zich niet naar vorm laten schikken
overstroomd raken door te veel
gevoel per vierkante meter verkende huid
om de hoogste toon vechten
lachend, met onszelf in de spiegel
laveloos, als twee paar benen
boven komen drijven, onnavolgbaar verstrikt
morgen en laatst nonchalant
over onze schouder werpen
pak mijn hand dan, dan laten we ons
in stilte met de stroom meedrijven
Comments are Disabled