Recent
als jong roofdier in een warm nest
na een lange jacht te ruste gelegd
vouwen talloze armen zich om je middel
en houden je stevig vast
terwijl je woelt en kruipt
in je wieg berg je scherp staal
breng je prille gedachten tot wasdom
fier een uitgeslepen pad belopen
zonder ooit aan moeders toezicht te ontkomen
onwetend verscheur je de oeroude bossen
met laaghangend fruit in het vizier
stapel je de buit torenhoog
Comments are Disabled