Samenkomst

het dek schrobben
is het liefste wat de kap’tein doet
als hij dood is in zijn slaap

met gesteven boord bast hij naar de kombuis
waar zijn stemming vederlicht echoot
“het optimum van thuis vinden
     in de hangmat”
     bidden dat de slaap hem overvalt
     en dat het geen kapers zijn,
           deze keer
de man in pak is veel te groot voor hem alleen

als zijn adem stokt
    de opmaat van een luide zucht
meent hij de vissen te horen zingen
  in de zee vermengd en
        om zijn lot gevouwen
over hoe alles samenhangt in ijle koorden
wat dat dan ook moge zijn