Rond

het gaat over een oud theater in blauw en rood
 waar iedereen een clown, een paard, een geheime wens kan zijn
over een leger, soldaten, de beste bedoelingen
 de grenzen van de mens, waar introvertie niet meer voldoet
een onderwerp, een lach in stilte
een grimas die de zaal vervult
 van warmte of van angst en empathie
het zijn seizoenen die elkaar rap opvolgen, het is oogst
 graan, brood, kruimeldeeg en weer graan

het duizelt mij
en ik sta hier, stijfjes, met de wereld aan mijn voeten
ik kan van alles maar blijf toch liever zondag binnen
of als het regent