Poppenkraam

ik stond laatst in de supermarkt
    (lees dit als een liedje
     zo’n wijsje wat in je kop gaat zitten, argh
     zo’n wijfje, maar dat kan niet meer, meneer, wat lispelt u nu)
eenrichtingsverkeer, het gangpad, de lijm, het is glutenvrij, asbestvrij,
  we eten cornflakes zonder zorgen want de bacterieën zijn al lang gedood
holladijee
    DOOD

om maar even met de deur in huis tuin en keukenafval verbijsterd naar de koffiefilter staren
  was het dan niet zwart op wit gedrukt?
en ik was dus mijn pinpas vergeten ik was mijn kleingeld kwijt ik had mijn kleren in de droger achtergelaten
en ik was dus mijn poespas vergeten
  mijn carte blanche, crème brûlée, kijk mam, ik kan zonder handen
  waarop stond FJKMC339M (dat ben ik, volgens het systeem)
  en nog meer feiten in allerlei hoeken gemeten
  dat ben ik, volgens het systeem
    — fout, en dan begin je van voor af
        aan en af
            [tands
             teen]
    
    dus ik stond laatst met mijn mond vol tanden
      en dat was zo gek nog niet

maar
    ik blijf maar zonder vleugels over het asfalt sjezen
    ik blijf maar zonder het beter te weten input geven
    ik blijf maar zonder
    ik blijf maar afgezonderd op zolder mijn nagels lakken
        en ze zijn toch al perfect

toch
al
perfect
zo is ’t (maar net
          of lat
            er toch ondermaats, blijkbaar)

zo is ’t maar net (zonder accent of connotatie, dit keer)