een verwaarloosde man maakt zijn uitvinding bekend
zijn leegte en rust, als een kind lang gekoesterd
na zijn publicatie blijft hij daas dralen
zijn dankwoorden aan wijlen echtgenote gepreveld
en nu van zijn tanden ontdaan zonder doel

hij heeft nog ingestemd met het etentje
dat de gastvrouwe om zijn succes op touw heeft gezet
maar beseft zich terdege dat hij in de slibstroom ijlt
van zijn na hard werken behaalde faam
dat nu aan het tij overgeleverd is

in de laatste weken leefde de drang op
om zijn resultaten destructief te ondermijnen
zodat hij aan zijn houten bureau doorleven kan
en niet door zijn verveling naar de kantine
of de muziekruimte van het huis verbannen worden zou

in het restaurant breekt hij kaarslicht met wijn
en hoort meewarig het geanimeerde gesprek aan
laat zijn ogen door de warme ruimte dwalen
af en toe met een glimlach naar zijn tafelgenoten
op zoek naar de begripvolle ogen van zijn vrouw